Mindfulnesstrainer Leontine Lenferink wil met meer gemak leven. Inspiratie haalt ze uit het Boeddhisme. ‘Zolang diabetes iets is dat er niet moet zijn, levert dat stress op.’

‘Ik ben minder in strijd met mijn diabetes’

Leontine Lenferink (57)

“Meestal merk ik aan mijn stemming of ik oké ben met mijn diabetes. Wanneer ik me opgejaagd voel, niet goed voor mezelf zorg en te hard werk, weet ik dat er iets niet klopt. Tegenwoordig pauzeer ik dan even om te onderzoeken wat eraan scheelt. Sinds ik geschoold ben in mindfulness weet ik hoe ik dat kan aanpakken. Het gaat erom in het moment, in het nu te pauzeren en me bewust te worden van wat ik in mijn lichaam voel, een pijntje of verkramping. En wat voor (niet-helpende) gedachten ik heb en welke emoties ik ervaar. Op zo’n moment weet ik dat ik een pauze moet nemen. Ik stap niet in mijn oude patroon, maar zet even een knip, doe een ademoefening en voel wat ik echt nodig heb. Daarna vertrek ik naar het strand voor een wandeling, ga mediteren of luister naar een inspirerende lezing. Dat helpt mij om veerkrachtiger in het leven te staan.

Het moment waarop ik serieus werk ging maken van mindfulness viel samen met mijn diagnose. Ik werkte als docent in het mbo en wilde altijd alles goed doen: ik ging nooit voor een 8, altijd voor een 10. Na de zomer zou mijn post hbo-opleiding mindfulness starten en vlak ervoor hoorde ik dat ik diabetes had; dat verklaarde waarom ik zo’n enorme hoofdpijn had en veel afviel.

De ziekte confronteerde mij enorm. Ik had veel hypo’s en hypers en moest ineens overal rekening mee houden; je kunt niet zomaar gaan wandelen of fietsen zonder eerst te meten. Dat went wel, maar ik blijf dingen houden waar ik geen invloed op heb, zoals een kapotte sensor of drie dagen beroerde waarden na de griepprik. Daarmee omgaan vind ik het lastigst.

Ik ontdekte al snel hoe geweldig mindfulness mij hierbij hielp: het inzicht dat het ook anders kan was life changing. Mindfulness draait om leven in lijn met wat er nu is. Dus als ik weer eens in een kluwen van gedachten verstrikt raak, stem ik af op mezelf en mijn omgeving. Dat klinkt simpel, maar is het niet hoor. Het vraagt veel meditatie en onderzoeken wat op zo’n moment niet heilzaam is. Hierdoor ben ik minder in strijd met mijn diabetes, want zolang dat er niet mag zijn, levert het strijd en dus stress op. En daar doen mijn bloedglucosewaarden het niet zo goed op.

Ik streef ernaar mijn diabetes welkom te heten. Dat klinkt zweverig, maar zo voelt het wel voor mij. De diabetes brengt me namelijk ook positieve dingen: ik leef gezonder en met minder stress, ik beweeg meer en eet bewuster. Misschien ben ik wel gezonder dan voor mijn diagnose. Het leven is één groot proces van aanpassen. Dan is zo’n ‘ademruimte’-oefening inlassen, voelen wat je voelt, bewust zijn van wat je denkt, heel heilzaam. De Boeddha gaf richtlijnen om met meer gemak en in vrede te leven. Daarom hangt boven mijn laptop een briefje met het woordje ‘vredig’. Dat is voor mij de manier om in moeilijke tijden om te gaan met wat zich aandient. Dat zorgt voor meer levensgemak.”

Naam: Leontine Lenferink (57)

Privé: na een carrière als onder-wijskundige is zij mindfulnesstrai-ner/coach bij Nu-n-Nu.nl in Den Haag en vrijwilliger bij DVN, ze heeft een partner, drie kinderen en twee bonuskinderen

Diabetes: type 1 sinds haar 48ste, ze gebruikt een pomp en een conti-nue glucosesensor. Ze geeft live en online trainingen mindfulness o.a. aan mensen met diabetes

Pin It on Pinterest

Share This