Het ontdekken van mindfulness. als levenswijze om anders – meer heilzaam – om te gaan met de veelheid aan taken, rollen en verwachtingen, is voor mij heel waardevol geweest. Ik ben nu beter in staat om bewuste keuzes te maken in de activiteiten die ik onderneem en ruimte te maken voor wat mijn hart ècht raakt. Hierdoor voel ik me krachtiger, gelukkiger en is er weer meer plaats voor humor. Ik ben ook milder voor mezelf geworden en een prettiger mens voor mijn omgeving.

Ik, Leontine Lenferink, ben oorspronkelijk opgeleid als onderwijskundige. Na mijn doctoraal examen werkte ik als opleidingsadviseur bij Randstad Opleidingscentrum en bij de gemeente Eindhoven. Hierna werkte ik van 2006 tot 2013 met enthousiasme in het MBO als docent, coach en mentor. De combinatie echter van hard werken en een druk gezin was ook behoorlijk stressvol. Ik wilde het allemaal graag erg goed doen: met passie voor de klas staan, een trouwe collega zijn, een leuke, mooie en slanke partner, een lieve, aandachtige (liefst met thee en koekjes klaarzittende) moeder, en een zorgzame, daadkrachtige dochter… Ik liep rond met een enorme ‘to do list’, een overvol hoofd, en het gevoel niet meer toe te komen aan de dingen die echt mijn hart raken.

Nadat ik in 2007 de Mindfulnesstraining (MBSR) volgde was ik zo enthousiast dat ik de post-HBO opleiding tot mindfulnesstrainer ben gaan doen aan de Hogeschool Utrecht. Verder rondde ik nog de opleiding tot kindermindfulnesstrainer af aan de academie voor Mindful Teaching.

Toen in 2011 bij mij diabetes type 1 werd geconstateerd was dat een grote schok. Diabetes vraagt om telkens weer, bijna van moment tot moment, bewuste en gezonde keuzes te maken. Een hele opgave waartegen ik me in het begin erg verzette. Ik wilde niet telkens letten op mijn eetpatroon of als ik wilde sporten mijn bloedsuiker meten en dan bepalen of ik intensief of rustig aan de slag kon. En als ik me trillerig voelde, en dus een lage waarde had, wilde mijn lichaam maar één ding: eten! En niet keurig, zoals de diabetesverpleegkundige adviseert, vier druivensuikertjes nemen, een kwartiertje wachten en dan een bruine boterham met kaas eten. Kortom het was een waar gevecht tégen diabetes. Na verloop van tijd wist ik steeds beter wat goed voor me was, maar vond ik het toch nog heel lastig om in de hectiek van alledag, met allerlei moeilijke en verleidelijke situaties, ook echt zo te leven. Ik verviel vaak in oud gedrag en dat riep dan weer gevoelens van schuld, schaamte en moedeloosheid op. Mindfulness heeft mij enorm geholpen om anders – veerkrachtiger – met diabetes om te gaan.

Met mindfulness

• heb ik het gereedschap ontdekt om ook op moeilijke en stressvolle momenten heilzame keuzes te maken
• kan ik flexibeler inspelen op onverwachte en stressvolle situaties
• veroordeel ik mezelf minder als het wel eens tegenzit en heb ik een positiever gevoel over mezelf
• lukt het me om diabetes precies de aandacht te geven die het nodig heeft, niet te weinig, maar zeker ook niet te veel. Hierdoor zijn mijn waardes stabieler geworden en is er weer tijd en ruimte voor de echt leuke en mooie dingen in het leven!

En dat beweegt mij!